การพนมมือในศาสนาพุทธนั้น เปรียบเสมือนการทำมือเป็นกระพุ่มให้เหมือนดอกบัวเป็นการเคารพนบนอบต่อผู้ที่สูงศักดิ์กว่า ฉะนั้นหากจะตั้งใจสวดมนต์ อยากจะกล่าวสรรเสริญคำสรรเสริญคุณพระพุทธเจ้า “ การพนมมือเปรียบเสมือน เป็นการเคารพนบนอบต่อองค์สัมมาสัมพระพุทธเจ้า ”

      หากจะสวดมนต์ก็ควรพนมมือไปด้วยเพื่อน้อมนำจิตระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้าและแสดงการนอบน้อมต่อคุณของพระพุทธเจ้า

      แต่หากบางท่านสวดมนต์ในท่านอน จนหลับไปนั้นก็ไม่จำเป็นที่จะต้องยกมือขึ้นมาพนมก็ได้ เพราะการสวดมนต์เป็นการฝึกหัดขัดเกลาจิตใจ ของเราให้ผ่องใสขึ้น

      เมื่อสวดมนต์ ควรน้อมนำจิตใจให้ระลึกถึง ความหมายตามบทสวดต่างๆ ฉะนั้นการพนมมือก็ขึ้นกับกาลเทศะว่าอยู่ในสถานะ หรือสถานที่ใด ขอให้จิตใจน้อมรำลึกถึงความหมายของบทสวดเหล่านั้น เข้าใจอย่างลึกซึ้ง แนบสนิทเป็นอันว่าใช้ได้