เริ่มต้นต้องเข้าใจก่อนว่า กายและจิตสามารถแยกออกจากกันได้ และต้องฝึกฝนถึงจะแยกออกได้

      จิต คือ การรู้กิริยา รู้อารมณ์ รู้สัมผัสนึกคิด เป็นธรรมชาติที่มีอยู่จริง เป็นลักษณะนามธรรม ที่ไม่มีตัวตน เกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไป ด้วยปัจจัยที่มากระทบ

      สติ คือการระลึกได้อยู่กับกาย รู้ว่ามี ระลึกรู้

      สัมปชัญญะ คือการรู้ตัวทั่วพร้อม รู้ว่าจะทำอะไร รู้ว่าเป็นอย่างไร เย็น ร้อน อ่อนแข็งนุ่ม เบา สาก เรียบ รู้ตัวอยู่กับกาย

      สมาธิ คือ การที่นำจิตไปจดจ่อ ตั้งมั่นกระทำการอันใด อย่างต่อเนื่องยาวนานได้

      ฌาน เป็นสมาธิ ที่เกิดขึ้นจากการเพ่งดูอารมณ์ ที่เกิดขึ้น

      ญาณ คือตัวรู้ด้วยปัญญา ไม่ใช่การเรียนรู้แบบท่องจำ แต่เป็นการรู้แจ้ง ทะลุปรุโปร่ง ด้วยปัญญาพิจารณารู้