ผมมีเพื่อนและคนรู้จัก รวมไปถึงลูกค้า ที่ผมได้แนะนำให้ลองปฏิบัติตามดูทุกคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ดีขึ้นอย่างเหลือเชื่อ ทุกคนต่างพบกับคำว่า ความสุข ความสุขอันแท้จริงที่เกิดขึ้นในจิตใจของเราเอง

      ความสุขที่ไม่ใช่เงินทอง หรือความสำเร็จ แต่เป็นความสุขภายในจิตใจ ความสุขที่มีปัญญาแนวทางในการแก้ปัญหาต่างๆ รวมไปถึงความสุขใจที่ทำให้เราได้ ลด ละ และปลง ได้กับสิ่งที่กระทบจิตใจเรา เป็นความสุขที่หาที่ไหนไม่ได้ เป็นความสุขที่ต้องสร้างขึ้นด้วยตนเอง

      ผมเชื่อว่าชาวพุธทุกคน น่าจะได้ ยินเรื่องเล่า หรือคำสอนมานานตั้งแต่วัยเด็กว่า “ สวดมนต์แล้วจะดี ” “ ฝึกนั่งสมาธิแล้วจะดี ” ดีต่อการเรียน ดีต่อธุรกิจ การงานต่างๆ

      หลายท่านคงจะเคยได้ยินเรื่องราว ของพระเกจิอาจารย์มากมายว่า รูปนั้น มีอิทิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ มีคุณวิเศษ ต่างๆมากมาย หลายคนสงสัยไม่เชื่อ และก็มีอีกหลายคนบอกว่าเป็นเรื่องงมงาย
บ้างก็บอกว่า “ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ” และอีกหลายคนบอกว่าคนไทยยังยึดติดกับความเชื่อที่งมงาย

      แต่บางคนเรียกความเชื่อที่งมงายว่า “ศรัทธา”

      ธรรมะวิเศษ ต่างๆนั้น มันเป็น “ปัจจัตตัง” เป็นสิ่งที่สามารถรับรู้ได้เฉพาะตน ต้องปฏิบัติเอง ฝึกฝนเอง และจะรู้ได้เองว่า มันเป็นอย่างไร เปรียบดังเช่นว่า เราอมมะขามเปรี้ยว

      ผู้อมเท่านั้นที่รู้ว่า รสเปรี้ยวของมะขามนี้เป็นอย่างไร ผู้ที่ไม่ได้อมเองไม่สามารถรู้ได้ และสอนให้คนอื่นรู้รสเปรี้ยวนั้นก็ไม่ได้ ต้องลงมือทำเองเท่านั้นจึงรู้ได้ว่ารสเปรี้ยวของมะขามนี้เป็นอย่างไร ด้วยตนเอง

      ธรรมะ ก็เช่นกันครับ “ ธรรมะจะมีคุณค่า ก็ต่อเมื่อได้ลงมือปฏิบัติ ”อาการต่างๆ สภาวธรรมต่างๆ อารมต่างๆ ขณะฝึก ต้องลงมือฝึกฝนเองถึงจะรู้ว่าเป็นอย่างไร