ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่อยากจะเริ่มต้น ผมขออธิบายว่าการเริ่มต้นคือจุดเปลี่ยนแปลงของชีวิต และการเริ่มต้นนี่แหละเป็นสิ่งที่ยากที่สุดในทุกๆเรื่อง “การเริ่มต้นทำความดีนั้น ยากกว่าการกระทำความชั่ว”

      ถ้าเพื่อนชวนไปกินเหล้า ชวนไปเที่ยวกลางคืน ชวนไปท่องเที่ยว เชื่อว่าหลายท่านตัดสินใจไปได้ทันที แต่ถ้าบอก ชวนสวดมนต์ ชวนเข้าวัดชวน ไปนั่งสมาธิปฏิบัติธรรม หลายคนปฏิเสธได้ทันทีแบบไม่ต้องคิด

      แต่ท่านใดที่จิตปรารถนาแล้ว พร้อมแล้ว ผมไม่อยากให้คิดมาก… ไม่ต้องมีพิธีรีตอง… ไม่ต้องมีขั้นตอน…อะไรมากมาย คนที่อยู่หอพักไม่จำเป็นต้องมีหิ้งพระ ไม่จำเป็นต้องตั้งพระพุทธรูป ยึดที่จิตใจของตนเป็นหลัก

      สวดมนต์ก่อนนอนกราบหมอน เริ่มสวดจากบทง่ายๆ สั้นๆ ยาวๆ ได้ทั้งหมด การสวดให้สวดออกเสียงดังพอดี ไม่ต้องดังจนเจ็บคอ บทสวดสั้นๆง่ายๆ เช่น นะโมตัสสะ ภ คะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ เพียงแค่นี้ก็สำเร็จ บุญเกิดขึ้นแล้ว… การขัดเกลาจิตเกิดขึ้นแล้ว…

      แต่ขอให้ อ่านความหมายให้เข้าใจก่อนสวดว่าบทสวดมนต์แต่ละบทนั้นได้กล่าวถึงอะไร แล้วน้อมจิตใจของตนเองให้เข้าใจเข้าถึงความหมายเหล่านั้นอย่างซาบซึ้ง ฝังลงในจิตใจ แล้วเริ่มต้นระลึกรู้ตามคำแปลนั้น

      เริ่มสวดมนต์บทสวดมนต์เป็นบทที่สั้น ขอแนะนำให้สวดซ้ำๆอย่างน้อย 27 รอบ หรือ 56 รอบ หรือ 108 รอบ ถึงจะถูกต้อง หรือจับเวลาให้ได้ อย่างน้อย 15 นาที จะดีมาก

      เนื่องจากการสวดมนต์ที่ผมได้อธิบายข้างต้นนั้น เป็นการฝึกขัดใจ ของตัวเรา ให้มีสัจจะวาจา…ให้มีวิริยะอุตสาหะ…ให้มีความอดทนอดกลั้น… ให้มีสติสัมปชัญญะ… ให้เกิดสมาธิ…

      หากสวดเพียง 1 ครั้ง 2 ครั้งหรือ 3 ครั้ง บุญที่จะขัดเกลาจิตใจของเรานั้นอาจยังไม่มากเพียงพอที่จะส่งผล จึงแนะนำให้สวดจำนวน 27 รอบ 56 รอบ หรือ 108 รอบ

      มีแฟนรายการบางท่าน… ได้ถามเขามาว่า ขณะสวดมนต์จิตใจมันฟุ้งคิดนู่นคิดนี่ไปเรื่อยต้องทำอย่างไร วิธีการง่ายๆให้สวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เรียกว่าสวดให้ “ หูดับ ” ได้ยินแต่เสียงสวดของตัวเองไปเรื่อยๆ

      และจับเวลา 15 นาทีเป็นอย่างน้อย ทำแบบนี้ซ้ำๆทุกวันจิตจะค่อยๆลดความฟุ้ง จนเลิกฟุ้ง และเกิดเป็นสมาธิขึ้นได้เองครับ